"Eski Moskova Evleri": özveri sevimli antik

Marina Tsvetaeva yaratıcılığını belli bir çerçeve edebi eğilimler içine sığacak zordur. Hep yalnız, tek başına duruyor. hayat ve varoluş arasındaki şair çatışmanın Çok karakteristik. Mükemmel bir örnek erken şiir "Modüler eski Moskova" dır. İçinde yaşadığı ve sevilen insanlar - O en önemlisi tarihsel geçmişin bütün o küçük hatırlatma süpürüldü ve yeni tanınmaz Moskova, ortaya çıkmasını öngördü.

Marina I. çalışmalarına

Şair, spesifik ve net görüntüler oluştururken durum belirterek bile, kendi zamanına ait değil. Diğer dünyaların şimdiki zaman içinde hızla erir. zor, esnek ritimleri Yem - bu şairin ayet ana belirtileridir. harfler sararmış kağıt üzerinde depolanan yıpranmış sandalyeler içinde, bir kart masa, masa, ile, badana soyulması ile ahşap sütunlar: şiir içinde "eski Moskova evleri," biz onları görmek oldukça emin olsa Görsel görüntüler, asıl gücü değildir. Ve V. Polenov "Babaannenin Bahçesi" resmini hatırlıyorum.

Marina Tsvetaeva Şiirleri bunun kendiliğinden olduğu gibi yerine melodi yerine, konuşma kurallarına uyarak, doğdu ve koşullu değil stanzas içine böler edilir. kendini o gizemi, şeylerin gerçek özünü gördü herşey rağmen günlüğünde yazdığı şair. o ilahi tabidir ve elit için tasarlanan en uyumları göre gerçek dünya Transfigured çünkü. Rus şiir yılında gerçekliğin keskin, çok özel algı ile şair bulmak mümkün değil. Tsvetaeva dünyayı çevreleyen dünyevi ve manevi, mükemmel, göksel, malzemeyi bir araya getirir. Onun her gün sonraki yaşamında uyum, ama hayatın kendisi unutulmuş düşer. Romantizm onun tutum gerçekçilik zirveleri yükselir.

Onun şiirsel dil yenilikçi oldu. Marina Tsvetaeva deyişiyle gerçeği, nihai gerçeği arar onu huzursuz ruhu, duydum. duygu ve Marina Tsvetaeva, kaderin zorlu bir adam, kendine özgü yetenek gerginlik ulusal şiir hak ettikleri yeri bulmuşlardır.

hüzünlü ruh hali

şiir "eski Moskova evler" 1911 yılında yazılmıştır. şair, lirik üzüntü sonsuza dek 1870'lerde dönemi koşturarak tarif ettiği kuvvet sadece on dokuz yaşında, ama doğru ve doğruydu. "Ev" Elegy zaten kaybedilmiş için nostalji, sonsuza çıkış yapan konsantre. O aristokrat kültürü başka bir yerde kalan renkleri hayran. Tsvetaeva "eski Moskova Evler" antik estetikleştirilmesini boyadı. günbatımı acı her dörtlük duyuldu güç kaybım. O kilolu ucubeler şehrin alanını sel başladı altı katlı yeni sabit alayı ilerleme karşı, içlerinde Moskova, durgun ve sakin çekicilik tam gerçek yüzünü gördü. hüzünlü şiir "eski Moskova evler" kitabesi sevimli kalp antik okunur. "Nerede - diye sorar? - boyalı tavanlar, tavana aynalar". Neden renklerde ağır karanlık perdeleri görmedik, klavsen akorları duyamıyorum? Nerede mi ordu üniformalı veya üniformalı ayakta yakalı peruk ve belirgin cesur erkeklerde güzel bayanlar baktı ki yaldızlı çerçeveler içinde oval portreler,? Nerede oyulmuş yüzyıllar, onların sonsuz dekorasyon için durmak gibiydi demir kapı, - aslanlar kafa? Bu teması olan "Evi."

şiirsel rotaları

şiir "eski Moskova evler" dactyl yazılı altı dörtlükler oluşur. "Languid" sıfatı schemit kalbi zorlayarak, iki kez tekrarlanır. Diğer lakaplar - "Antik kapı", "ahşap çit", "boyalı tavanlar" - değil onun güzelliğini ve cazibesini kaybetti yerli antika geçmiş büyüklüğü, yaklaşık konuşmak. Mecazi bu evlerin ortadan kalkması transfer oldu. Onlar sihirli bir değnek şer sallayarak, anında buz sarayları gibi yok. Loving Kalp şair şefkatle sokakları ve yan sokaklarda olmadan minik ekleri evde olmadığı kullanarak, bu küçük dünyaya çizilmiş ve evler. Paralellik başlar ve bir şiir ile sona erer.

yerine bir sonuca ait

Onların ruhsal deneyimler ifade arayışı erken yaşındaki Şair. Tüm basmakalıp uzaktı. Tsvetaeva bizim şiirinde zamanın tarihsel sınırları içine sığmayan olağanüstü ve benzersiz parçayı bıraktı.